Buiten is het herfst en ligt de
feesttijd in het verschiet.
's Middags warme chocolademelk en na
het avondeten in de luie stoel bij een knappend vuurtje in de open
haard een mooi glas cognac!
Het kan weer: cognac is nog nooit zo
hard op weg geweest als nu om weer hip te worden en te getuigen van
de goede smaak van de drinker ervan.
Lang heeft de regio op zijn lauweren
gerust en is langzaam afgegleden naar een oubollig oude
mannetjes-imago.
De industrie is inmiddels wakker
geworden en ziet nu nieuwe spannende mogelijkheden om cognac bij
jeugdiger drinkers in het glas te krijgen.
Denk eens aan een VSOP met ijsblokjes,
een geheel andere manier van drinken waarbij de branderige toon van
de alcohol naar de achtergrond verdwijnt en de fruitige tonen
benadrukt worden.
Ook een smakelijke verrassing is de mix
van jonge cognac met Tonic (en geloof mij maar, dit doet echt geen
pijn...)
Een meer vernieuwende trend is die van
kleine huizen om cognac te bottelen met leeftijd- of
jaargangsaanduiding net zoals bij whisky gebruikelijk is.
De genieter van nu wil weten wat er
zijn fles zit.
De aanduidingen van de grote huizen
hebben veel pretenties maar staan slechts zeer beperkt garant voor de
leeftijden: VS is gegarandeerd 2,5 jaar op vat gerijpt, VSOP is
gegarandeerd 4,5 jaar oud
en Napoleon en XO minimaal 6,5 jaar.
XO (extra old of exceptionally old) kan
dus zowel gebruikt worden voor cognacs van 7 jaar oud als voor
cognacs van 50 jaar of ouder.
Het probleem voor de grote huizen zit
hem in het feit dat je alleen de leeftijd op fles mag vermelden als
de vaten onder toezicht van een rijksambtenaar bij het vullen zijn
verzegeld.
Slechts een keer per jaar mag (weer
onder toezicht) een monster genomen worden ter controle van de
rijping.
De ambtenaar moet worden ingehuurd voor
al deze handelingen en dat kost zeer veel geld, zeker als er een paar
honderdduizend fusten liggen te rijpen...
De kleine producenten haken hier wel op
in en zo hebben we fraaie cognacs van Château Montifaud (1e en 2e
cru) en Roullet & fils (4e cru) waarop precies de leeftijd op vat
staat.
Cognac is een regio die verdeeld is in
6 zones (crus) met verschillende ondergrond en karakter.
* De Grande Champagne en Petite
Champagne zijn genoemd naar de sterk kalkhoudende ondergrond (van het
Latijnse 'Campania') en heeft niets van doen met de bekende mousseux
uit het Champagnegebied, behalve dan dat de Romeinen de ondergrond
herkenden als dezelfde als in dat gebied, en ze dat Campania genoemd
hadden...
* De Borderies is de kleinste cru en
geeft rijke ronde en vlezige cognacs met mooie fruittonen die zich
reltief snel ontwikkelen.
Dit laatste gegeven is ook de reden
dat de grote huizen zeer veel interesse hebben in de cognacs uit de
streek om hun blends snel meer rondeur te geven.
* De Fins Bois (4e cru) levert milde,
frisse cognacs met elegantie op die meestal zeer redelijk geprijsd
zijn.
* De Bons Bois en Bois Ordinaires
worden meestal niet op zichzelf gebotteld maar als 'vulmiddel'
gebruikt bij standaardcognacs van de grote producenten.
Nieuw in het assortiment zijn de
eigentijds uitgemonsterde cognacs van Pierre Vallet in VSOP en XO.
Moderne look en een zachte, fruitige en
ronde smaak die een breed publiek zal aanspreken.
Dit zal zeker een positieve impuls zijn omdat de prijzen alleszins redelijk zijn.
